Huisarbeid - arbeiders in de publieke sector

Subsidiair karakter van de regeling voorzien door de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten  

NB ! : De principes die hieronder worden vermeld, zijn slechts van toepassing op de personen verbonden door een arbeidsovereenkomst en dit enkel in geval van afwezigheid van een koninklijk besluit dat een bijzondere regeling inzake telewerk voorziet voor één of meerdere publieke diensten.  

Verplichte vermeldingen in de overeenkomst 

De overeenkomst voor tewerkstelling van huisarbeiders moet verplicht schriftelijk worden vastgesteld, en dit uiterlijk op het tijdstip waarop de werknemer de uitvoering van zijn overeenkomst aanvangt.
Dit geschrift moet de volgende acht vermeldingen bevatten:

• de identiteit van de werkgever (de naam, de voornamen en de hoofdverblijfplaats of de firmanaam en de maatschappelijke zetel en, in voorkomend geval, de benaming waaronder de werkgever zich tot het publiek richt);
• de identiteit van de werknemer (de naam, de voornamen en de hoofdverblijfplaats);
• het overeengekomen loon of, ingeval dit niet kan vastgesteld worden, de wijze en de grondslag voor de berekening van het loon;
• de vergoeding van de kosten die verbonden zijn aan de huisarbeid;
• de plaats of de plaatsen die de huisarbeider gekozen heeft om zijn werk te verrichten;
• een beknopte beschrijving van het overeengekomen werk;
• de overeengekomen arbeidsregeling en/of werkrooster en/of het overeengekomen minimale volume van de prestaties;
• het bevoegd paritair comité.

N.B. : Wanneer het geschrift niet conform is, met name ingeval een vermelding ontbreekt (buiten de vermelding betreffende de kosten), en a fortiori wanneer geen enkel geschrift werd opgesteld, mag de huisarbeider de arbeidsovereenkomst beëindigen zonder opzegging of vergoeding.

Terugbetaalde kosten 

• Doordat hij arbeidsprestaties levert in zijn woonplaats, wordt de werknemer geconfronteerd met bepaalde kosten die normaal ten laste zijn van de werkgever.   
   
  • Het betreft met name alle kosten verbonden aan het gebruiken van een deel van zijn woning voor de noden van zijn beroepsbezigheid (verwarming, elektriciteit, telefoon ... ). 
     
• De arbeidsovereenkomst moet in beginsel verplicht het bedrag van de kosten vermelden die ten laste genomen worden door de werkgever, een bedrag dat toegevoegd wordt aan het loon van de werknemer.  
   
  • Bij ontstentenis van een dergelijke bepaling in de overeenkomst en van een collectieve arbeidsovereenkomst die deze kosten behandelt, wordt het bedrag van deze kosten vastgesteld op 10% van het brutoloon, tenzij de werknemer met verantwoordingsstukken aantoont dat het bedrag van zijn kosten hoger is dan 10%. 
  • Dergelijke terugbetalingen van kosten worden beschouwd als loon in de zin van de wet van 12 april 1965 betreffende de bescherming van het loon der werknemers en genieten dus van dezelfde bescherming.  

Bijzonderheden in geval van schorsing van de overeenkomst 

• De huisarbeider die forfaitair betaald wordt en die de arbeid niet kan beginnen of voortzetten om een reden die onafhankelijk is van zijn wil (bv. stroompanne) zal recht hebben op zijn loon. 

• In geval van arbeidsongeschiktheid als gevolg van ziekte of ongeval moet, behoudens een geval van overmacht, de werknemer :  
   
  1. onmiddellijk zijn werkgever op de hoogte brengen van zijn arbeidsongeschiktheid; 
  2. binnen 2 werkdagen vanaf de dag van de ongeschiktheid aan de werkgever een geneeskundig getuigschrift sturen of overhandigen.  
      
• Een andere termijn kan worden voorzien door een collectieve arbeidsovereenkomst of in het arbeidsreglement. 
   
• De huisarbeider zal recht hebben op een gewaarborgd loon in geval van ziekte of ongeval voor zover hij onmiddellijk zijn werkgever op de hoogte brengt van zijn arbeidsongeschiktheid en hij binnen de twee werkdagen bij de werkgever een geneeskundig getuigschrift laat toekomen dat deze ongeschiktheid bewijst.