Werknemer tewerkgesteld in België door een werkgever gevestigd in een ander land

Op deze pagina

    Wanneer een werknemer in België tewerkgesteld wordt door een werkgever die gevestigd is in een ander land, kunnen twee situaties worden onderscheiden:     

    1. een werkgever waarvan de maatschappelijke zetel is gevestigd buiten het Belgisch grondgebied zendt tijdelijk werknemers uit naar België om er arbeidsprestaties te verrichten: detachering van werknemers
       
    2. voormelde werkgever stelt op permanente wijze een werknemer in België tewerk.   

    Bv. : Een onderneming die gevestigd is in Nederland werft in België een handelsvertegenwoordiger aan om klanten proberen te werven op het Belgisch grondgebied.  

    In een dergelijk geval kan er een wetsconflict ontstaan tussen enerzijds het recht van het land waar de arbeid effectief wordt verricht, m.a.w. het Belgische arbeidsrecht, en anderzijds bijvoorbeeld het recht van het land dat de partijen zouden hebben gekozen, bv. het Nederlandse arbeidsrecht.  

    De vraag naar het recht dat in de hypothese van een dergelijk wetsconflict van toepassing is op de arbeidsovereenkomst moet worden beantwoord op basis van de regels die voorzien zijn door het internationaal privaatrecht, namelijk:     

    • voor de arbeidsovereenkomsten die ten laatste op 16 december 2009 werden gesloten, het Verdrag van Rome van 19 juni 1980 inzake het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst;
      of,
    • voor de arbeidsovereenkomsten die werden gesloten vanaf 17 december 2009, de Verordening (EG) nr. 593/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 inzake het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst (Rome I), gewoonlijk de Rome I Verordening genoemd.